Меҳнат таътили — бу фақат дам олиш эмас, балки ходимнинг шахсий ихтиёри билан фойдаланадиган вақтидир. Меҳнат кодексининг 201-моддасида таътил иш вақтини ташкил этмаслиги ва бу даврда ходим ўз хоҳишига кўра ҳаракат қилиши мумкинлиги белгиланган.
Шу маънода, агар ходим меҳнат таътилида бўлса, у бошқа ташкилотда ишлаши мумкин. Бу қонунга зид эмас, чунки таътил даврида асосий иш жойи билан меҳнат муносабати тўхтамайди, фақат вақтинчалик ишдан озод этилади.
Баъзи одамлар учун таътил даврида ҳам фаол бўлиш, жисмоний ёки бошқа турдаги меҳнат билан шуғулланиш соғломлашишга ёрдам беради. Масалан, офисда ишловчи шахс таътил пайтида қишлоқда ёки бошқа жойда жисмоний меҳнат қилиши унинг соғлиғи учун фойдали бўлади.
Айниқса, педагоглар ва тиббиёт ходимларига қонун асосида узоқ муддатли таътиллар берилади — одатда 30 кундан 56 кунгача. Бу давр уларга дам олиш билан бирга бошқа жойда вақтинчалик ишлаш имконини ҳам яратади.
Хулоса қилиб айтганда, меҳнат таътили давомида бошқа ташкилотда ишлаш — қонун билан тақиқланмаган. Асосий шарт — бу иш ходимнинг асосий вазифаларига халал бермаслиги ва унинг соғлиғига салбий таъсир кўрсатмаслиги.
